Wanneer je in crypto handelt is de kans groot dat je de term ‘hard fork’ bent tegengekomen. Er zijn verschillende cryptomunten die een hard fork zijn. Om nog beter in deze cryptomunten te kunnen handelen, is het goed om te weten wat een hard fork nu eigenlijk is. Daarom vertellen we je in dit artikel wat het is en hoe een hard fork werkt, inclusief voorbeelden van bekende hard forks!
Wat is een fork?
Nee, met ‘fork’ bedoelen we niet de vork die je gebruikt voor het eten. Het komt oorspronkelijk uit de softwareontwikkeling. Er is zogenaamde open source software. Software bestaat op zijn beurt uit code die een ontwikkelaar heeft geprogrammeerd. In tegenstelling tot prioritaire software is de open source code vrij voor iedereen om te kopiëren, te gebruiken, te wijzigen en te herschrijven. Dit is zelfs uitdrukkelijk gewenst en maakt deel uit van het concept. Want als verschillende mensen of programmeurs de software verder ontwikkelen, kan deze alleen maar beter worden op het gebied van stabiliteit, veiligheid of snelheid. En uiteindelijk profiteert iedereen hiervan. Deze programmeurs hebben dan de software ‘geforked’. Ook kunnen de ontwikkelaars volledig nieuwe functies toevoegen. Een fork is dus het moment waarop een andere versie van het protocol dan de basisversie wordt gebruikt.
Vervolgens zijn er twee verschillende soorten forks. Iedere soort heeft natuurlijk zijn eigen eigenschappen, en bepaalt hoe de software eruit komt te zien. Dit zijn de hard fork en de soft fork.
Wat is een hard fork?
De naam zegt het al een beetje. Bij een hard fork gaat men niet meer terug naar de oorspronkelijke versie van de software. Het betekent dat er dus een nieuwe cryptomunt wordt gecreëerd met bepaalde gelijkenissen, maar niettemin “onoverkomelijke” hinderpalen vanuit softwareperspectief. Er zit daarom altijd een verschil tussen de oorspronkelijke versie en de nieuwe versie van de software. Het is niet zo dat de nieuwe versie altijd beter is. Het ligt er vaak maar net aan wat je standpunt is.
Een voorbeeld van een hard fork is Bitcoin Cash (BCH). Deze cryptocurrency, gelanceerd in augustus 2017, onderscheidt zich met de voordelen van snellere transactiesnelheden en minder gedecentraliseerd. Alle Bitcoin-houders ontvingen evenveel BCH als ze BTC in hun portemonnee hadden op de afsluitingsdatum.
De Bitcoin Cash fork ontstond doordat er onenigheid was over de toekomst van de Bitcoin munt. Daarop besloot een groep om een hard fork te generen van de oorspronkelijke Bitcoin cryptomunt.
Het tegenovergestelde van een hard fork is de soft fork
Tegenover de hard fork staat de soft fork. Dit is dus de andere soort fork die we kennen in de wereld van blockchain en cryptovaluta. Simpel gezegd is een soft fork een tijdelijk splitsing van de oorspronkelijk blockchain. Het hele netwerk hoeft niet deel te nemen aan een soft fork; de consensus wordt niet verbroken.
Een soft fork versmalt de set regels. Iets wat vroeger was toegestaan, is nu niet meer toegestaan. Dit is waarom een soft fork achterwaarts compatibel is, omdat de soft forkers nog steeds kunnen deelnemen aan het ‘oude systeem’. Dit is handig voor wanneer een blockchain een update wil uitvoeren. Er ontstaat tijdelijk een soft fork waarin men de update uitrolt. Vervolgens komen de twee blockchains weer bij elkaar, en zal iedereen overgaan op de nieuwe versie van de blockchain.
Hoe ontstaat een hard fork?
Een hard fork kan op verschillende manieren ontstaan. Een van deze manieren is de manier waarop Bitcoin Cash is ontstaan. Ontwikkelaars van blockchains discussiëren altijd met elkaar over de toekomst van de blockchain. Dit gaat natuurlijk niet zonder slag of stoot, want het kan gebeuren dat ze het niet met elkaar eens zijn.
Vaak wordt er gestemd over de toekomst van een blockchain. Deelnemers krijgen tokens, en kunnen vervolgens stemmen op wat er met de toekomst van de blockchain zou moeten gebeuren. Zelfs na het stemmen, kan er nog steeds onenigheid ontstaan. Een groep zou dan kunnen beslissen om een hard fork te starten, en hun idee uit te voeren op een eigen versie van de oorspronkelijke blockchain. Dat is het moment dat de wegen van elkaar scheiden.
Maar er is ook een andere manier waarop een hard fork zou kunnen ontstaan. En dat is uit een soft fork. Bij een soft fork is er een tijdelijke scheiding, zodat ontwikkelaars een update kunnen uitvoeren. Het is de bedoeling dat nodes na het uitvoeren van de update allemaal mee overgaan naar de nieuwe versie van de blockchain. Toch kan het ook allemaal wat anders lopen.
Het kan namelijk voorkomen dat niet iedereen mee overgaat op de nieuwe versie. Op dat moment blijven er twee versies van de blockchain over, en is er een nieuwe hard fork ontstaan, terwijl dit eigenlijk niet de bedoeling was.Â
Wat gebeurt er met je cryptomunten als je naar de hard fork overstapt?
Stel dat je Bitcoin hebt, en er een nieuwe hard fork ontstaat uit de Bitcoin blockchain. Wat gebeurt er dan met je Bitcoin munten die je in je bezit hebt? In de meeste gevallen kun je de munten dan omwisselen naar de nieuwe cryptomunt. Het kan echter wel zo zijn dat de waarde in dat geval een stuk lager is dan dat het eerst was. Er kan bijvoorbeeld veel minder vraag zijn naar de nieuwe cryptomunt dan de oorspronkelijke cryptomunt.
Dat is ook de reden dat afscheidingen het vaak minder goed doen dan de oorspronkelijke munt. Het kan zo zijn dat de technologie beter is, al is de waarde vaak een stuk minder. Veel mensen zijn bang om over te stappen naar de nieuwe cryptomunt, omdat de kans groot is dat de waarde van de cryptomunten zal dalen.
Soms kan het ook gebeuren dat een hard fork flopt en op niks uitloopt. Dat is het geval wanneer er weinig mensen zijn die mee overstappen, waardoor het netwerk niet genoeg draagvlak heeft, en dus niet goed kan functioneren. In dat geval kan de blockchain niet optimaal werken, en is de kans groot dat de waarde van de munt snel omlaag zal gaan.
