Wat is het verschil tussen Proof of Work (Pow) en Proof of Stake (PoS) en hoe werken deze Consensusmachanismen?, Goede vraag! Over slechts een paar minuten weet je het complete antwoord erop! En pak je automatisch de antwoorden op nog veel meer vragen mee! Dus ben je ready? Laten we beginnen. Lets go!
Wat is Consensusmechanismen en hoe werkt het precies?
Een consensusmechanisme is een methode waarmee wordt bepaald hoe er overeenkomsten worden gemaakt bijvoorbeeld met transacties binnen de blockchain. De Conesensus altoritme bepaalt ook welke data imput betrouwbaar is en welke niet.
Wat is Proof of Work Consensusmechanisme?
Het Proof of Work (PoW) consensusmechanisme is momenteel het meest gebruikte consensusmechanisme en misschien wel het best begrepen. Geintroduceerd door Satoshi Nakamoto in de whitepaper van Bitcoin in 2008.
Voor een opkomende technologie zoals blockchain, heeft PoW bewezen een extreem veilig en betrouwbaar consensusmechanisme te zijn.
De basiscomponenten van PoW zijn miners en energie. Miners zijn de personen of entiteiten die het netwerk onderhouden door nodes (computers) uit te voeren en te beheren. Miners sturen nodes om elektriciteit te verbruiken in de vorm van rekenkracht om steeds complexere wiskundige problemen op te lossen.
De miner die het probleem oplost, verdient als eerste het recht om een blokreward (Blokbeloning) (Op moment van schrijven 6,25 bitcoins per blok).
Het uitgeven van rekenkracht kost geld in de vorm van elektriciteit –– bovenop de initiële hardwarekosten . De kosten om een miner te zijn, worden echter de moeite waard gemaakt door blokbeloningen (Rewards). Wanneer een miner met succes een blok vindt, ontvangen ze een blokbeloning in de vorm van de eigen munt van de blockchain.
Naarmate meer miners op een blockchain beginnen te draaien, neemt de hash-snelheid (d.w.z. de rekenkracht van het netwerk) toe, wat betekent dat het volgende blok iets sneller kan worden gedolven dan het vorige.
Het netwerk probeert een consistente bloktijd aan te houden (de tijd tussen elk blok); Ethereum wordt elke ~ 14 seconden gedolven en Bitcoin wordt elke ~ 10 minuten gedolven.
Als de hashrate toeneemt en een blok iets sneller wordt gedolven dan voorheen, wordt de moeilijkheidsgraad automatisch verhoogd voor het volgende blok, waardoor het een beetje moeilijker wordt om een blok te minen en de bloktijd opnieuw wordt gestabiliseerd. De moeilijkheidsgraad past zich regelmatig aan na elk blok zodat de bloktijden relatief stabiel blijven.
Als miners het netwerk verlaten (wat om verschillende redenen kan gebeuren, waaronder een daling van de USD-waarde), zal de moeilijkheidsgraad afnemen, wat betekent dat het voor miners gemakkelijker wordt om blokken te minen en beloningen te ontvangen. Deze verminderde moeilijkheidsgraad dient als een stimulans voor meer miners om terug te keren naar het netwerk, waardoor het netwerk sterk en voldoende gedecentraliseerd blijft.
PoW-blockchains zijn extreem krachtig en veilig gebleken. De kans voor kwaadwillende hackers om het gehele PoW-blockchain plat te leggen is eigenlijk onmogelijk, Dat zou moeten betekenen dat de hacker voldoende rekenkracht zou moeten kunnen genereren van wel duizenden computers (nodes) om vervolgens het netwerk van de blockchain over te nemen. Dat zou in theorie niet eens kunnen omdat buitengewoon veel geld zou kosten.
Wat is Proof of Stake Consensusmechanisme?
Terwijl in PoW miners energie (elektriciteit) verbruiken om blokken te kunnen vinden, ligt bij de Proof of stake toch anders. Hier wordt je munten als validators gebruikt om nieuwe blokken te vinden en te bevestigen.
Validators zijn de deelnemers aan het netwerk die nodes (validatorknooppunten genoemd) draaien om blokken op een PoS-blockchain voor te stellen en te bevestigen. Ze doen dit door crypto uit te zetten op het netwerk en zichzelf beschikbaar te stellen om willekeurig te worden geselecteerd om een blok voor te stellen.